Werking van een spier
Spieren bestaan onder andere uit spiervezels, myofibrillen en sarcomeren. Myofibrillen (lange eiwitstrengen) en sarcomeren (kleine spierpompjes) bestaan uit kleinere deeltjes: actine en myosine. Spieren hebben energie nodig om aan te spannen. Deze energie noemt men ATP. Wanneer de hersenen een signaal sturen naar de spier om aan te spannen, komt ATP vrij en schuiven de actine en myosine in elkaar, waardoor de sarcomeren verkorten en de spier in aangespannen positie komt. Om te verlengen en de spier te laten ontspannen, is er ook energie nodig.
Wanneer er onvoldoende van deze energie is, blijven de sarcomeren in verkorte, aangespannen positie (verkramping).
Wanneer de sarcomeren continu aanspannen en niet meer ontspannen, stopt de bloedtoevoer naar dit gedeelte van de spier. Er ontstaat een ophoping van afvalstoffen. Dit resulteert in één of meerdere triggerpoints. Als reactie hierop worden pijnsignalen uitgezonden.Ten gevolge van deze pijnsignalen gaat het lichaam de spier ontzien en wordt de spier niet meer gebruikt. De spier verkort nog meer waardoor de triggerpoints geen kans krijgen om te herstellen. Er ontstaat op deze manier een neerwaartse spiraal waardoor men niet herstelt.
Oorzaken van triggerpoints
Een energietekort in een spiervezel is de directe oorzaak van een triggerpoint. Waardoor ontstaat er een energietekort in een spier?
Er zijn verschillende oorzaken waardoor er een energietekort in de spier kan ontstaan waarvan overbelasting de belangrijkste is. Bij overbelasting wordt er meer energie van de spier gevraagd dan dat deze kan geven. Er ontstaat een disbalans met als gevolg een energietekort in de spier. Een slechte lichaamshouding of een eenzijdig bewegingspatroon kunnen ervoor zorgen dat bepaalde spieren te veel gebruikt worden met het risico op triggerpoints.
Door deze verkeerde houding zijn er ook spieren die juist te weinig gebruikt worden en verzwakken. Als reactie op deze verzwakking gaat het lichaam extra spierspanning creëren door middel van de aanmaak van triggerpoints in deze spieren. Bekende houdingsafwijkingen zijn: een hoofd dat ten opzichte van de romp te ver naar voren staat, schouders die naar voren staan ten opzichte van de romp en een scoliose.
Een spier kan ook overbelast raken door een triggerpoint in een andere spier. Spieren die eenzelfde functie hebben, bijvoorbeeld het strekken van de knie, noemt men synergisten. Spieren die een tegenovergestelde functie hebben, waarbij de ene spier bijvoorbeeld de knie strekt en de andere spier juist de functie heeft om de knie te buigen, noemt men antagonisten. Door een triggerpoint in de ene spier, moet de synergistische spier extra hard werken om de beweging toch te kunnen maken. Deze spier raakt overbelast en als reactie kunnen hier ook triggerpoints ontstaan. Een triggerpoint in een spier kan er ook voor zorgen dat de neurologische controle van de antagonistische spier verstoord wordt, waardoor deze ook triggerpoints kan ontwikkelen.
Een spier kan ook overbelast raken door uitstralende pijn die afkomstig is vanuit een andere spier met een triggerpoint. Door deze uitstralende pijn, raakt het controlemechanisme van de spier verstoord en gaat deze als reactie aanspannen met het risico op de vorming van triggerpoints.
Natuurlijk kan er ook een acute overbelasting op de spier ontstaan door een acuut letsel, zoals een sporttrauma.
Slechte voeding kan er ook voor zorgen dat een spier van te weinig energie wordt voorzien. Daarnaast is stress ook een belangrijke factor. Stress zorgt ervoor dat het lichaam in een hoge staat van paraatheid verkeert. Het lichaam krijgt zo weinig kans om te ontspannen waardoor de spierspanning en de kans op triggerpoints toeneemt. Daarnaast is de algemene conditie van invloed op het ontstaan van triggerpoints. Wanneer iemand een infectie of bijvoorbeeld griep heeft, is het risico op de aanmaak van triggerpoints groter.
Wat zijn de symtomen van triggerpoints…
Bron: Niel-Asher, S. (2008). The Concise Book of Trigger points. Chichester & Berkeley: North Atlantic Books & Lotus Publishing
Lees hier een onderzoek over hoe triggerpoints ontstaan.