💎 Eindverslag door Serge – over Ria (70)
Fit de Zomer In – De weg naar Puur Vitaal
Sommige mensen bewijzen dat je nooit te oud, te moe of te beschadigd bent om te veranderen.
Ria is daar het levende bewijs van.
Ze begon deze challenge met een behoorlijke rugzak. Letterlijk en figuurlijk. Al 20 jaar had ze te maken met auto-immuunziekte (Sjögren), botontkalking, meerdere wervelbreuken, artrose, spier- en peesontstekingen. Daarbovenop had ze in het verleden een hartinfarct, een beroerte én een zware hersenschudding doorgemaakt.
Lopen zonder rollator lukte weer, maar met moeite. Wandelen kon maximaal een uur, en dan het liefst met nordic walking stokken. Prikkels, hoofdpijn, vermoeidheid, buikklachten door krom lopen – het leek alsof haar hele lijf op de rem stond.
En tóch koos ze ervoor om mee te doen.
💡 Waarom deed ze mee?
Niet omdat ze geloofde in een wonder. Maar omdat ze via de webinars iets hoorde wat haar raakte. Timo sprak over de rol van bewerkt eten, koolhydraten en het zenuwstelsel bij laaggradige ontstekingen. Maikel vertelde over wat stress en trauma doen met je lijf. En Ria dacht: “Misschien kan ik nog wat verbeteren… misschien kan ik zelfs stabiliseren.”
🎯 Haar doel
Niet meer energie verspillen aan jojo-effecten. Niet meer elke dag vechten tegen moeheid.
Ze wilde: – Minder pijn
- Meer energie
- Een stabiel lijf
- En vooral: een leefstijl vinden die ze vol kon houden
✅ Resultaten na 90 dagen (en daarna)
- Gewicht: van 72 naar 65 kg in 5 maanden – nu stabiel
- Vast 12–15 uur per dag
- Geen bewerkt eten, 80/20 koolhydraatarm
- Geen hoofdpijn meer bij minder eetmomenten
- 7000 stappen per dag
- Slaapt beter
- Meer energie
- Pijnklachten duidelijk verminderd
- Koud afdouchen (waarvan ze dacht: “dat lukt me nooit”)
- Start met Wim Hof-ademhaling
- Yoga Nidra voor het slapen
- En als kers op de taart: ze drinkt nu standaard 2 liter water per dag
En dat allemaal als je lichaam het eigenlijk al 20 jaar heeft opgegeven.
🔑 Wat werkte voor haar?
- Koolhydraatarm eten zonder bewerkt voedsel
- Intermittent fasting (12–14 uur was perfect voor haar lijf)
- Sole met Keltisch zeezout in de ochtend
- De motivatie uit mijn verhalen en die van anderen
- Dagelijkse betrokkenheid bij de community
- En haar eigen vasthoudendheid
😣 Wat was lastig?
- 16 uur vasten bleek te veel
- De hoeveelheid opdrachten kon haar hoofd soms laten vollopen (maar… ze leerde: ik mag het later doen – het hoeft niet perfect)
✨ Wat heeft ze over zichzelf geleerd?
- Dat ze veel meer kan dan ze dacht
- Dat minder eetmomenten en suiker haar juist helpen
- Dat koud douchen energie geeft
- Dat ze patronen heeft doorbroken waar ze vroeger nooit in geloofde
🚪 Grootste doorbraak
“Ik dacht dat ik vaker moest eten om me goed te voelen – maar het tegenovergestelde bleek waar.”
Voor het eerst in jaren voelde ze dat haar lichaam stabiliseerde. Dat haar energie niet meer constant weglekte. Dat voeding geen gevecht meer was – maar brandstof.
🔮 En nu?
Ria is blij als ze gewoon kan blijven doen wat ze nu doet:
- Een dagje weg met vriendinnen
- Fietsen
- Met haar hondje naar buiten
- Eén maand op vakantie naar Spanje
- Lekker eten – maar dan gezond
Dat ís voor haar gezondheid. Geen druk. Geen topsport. Maar genieten binnen haar grenzen.
🙏 Tot slot – van mij naar haar
Ria, je liet me zien dat herstel geen leeftijd kent. Geen einddatum. Geen grens.
Dat zelfs met alles wat jij hebt meegemaakt – wervelbreuken, auto-immuunziekte, hartinfarct, beroerte – er nog ruimte is voor groei. Voor zachtheid. Voor ritme. Voor structuur.
Je verhaal is niet alleen waardevol – het is essentieel. Omdat het hoop geeft aan iedereen die denkt: “Voor mij hoeft het niet meer.”
Want weet je? Jij hebt bewezen:
Het hoeft niet perfect. Het hoeft alleen maar écht.
Serge
