Toen Maurice bij ons binnenkwam, kon hij nauwelijks nog lopen of staan. Hij vertelde:
“Ik kon misschien 200 meter lopen en moest dan door de pijn meteen gaan zitten. Staan hield ik een paar minuten vol, daarna moest ik ook gelijk weer zitten. Het was gewoon niet vol te houden.”
De klachten begonnen jaren geleden met rugpijn. Af en toe een fysiobehandeling leek te helpen, maar na verloop van tijd kwam de pijn steeds sneller terug. Totdat het drie jaar geleden écht misging: hevige pijn in zijn bilspieren met uitstraling naar het onderbeen, kuiten en enkel. De diagnose: een dubbele hernia.
Voor Maurice was dit schrikken. Zijn vader had ook een hernia gehad en kon daardoor nooit meer werken. Dat beeld zat diep in zijn overtuiging. Hij dacht: “Een hernia betekent dat je klaar bent.”
Een zoektocht langs behandelingen
Maurice probeerde van alles. Van fysiotherapie en oefeningen tot revalidatie bij een chiropractor en een kliniek in Arnhem. Zijn core werd sterker, zijn houding verbeterde, maar de pijn bleef.
“Ze zeiden zelfs: we zien wel iets in je rug, maar dat verklaart jouw pijn niet. We gaan niet opereren.”
En toen kwam hij bij ons.
Het keerpunt: leren begrijpen wat pijn écht is
In het begin was Maurice sceptisch. Het idee dat zijn rug gezond was, terwijl hij zoveel pijn ervaarde, vond hij moeilijk te accepteren. Maar stap voor stap begon hij te begrijpen: pijn is vaak een beschermingsmechanisme van het brein.
“Ik heb geleerd dat mijn lichaam eigenlijk gezond is, maar dat mijn brein mij continu wilde beschermen. Daardoor bleef ik pijn houden. Dat inzicht was een eyeopener.”
In ons programma leerde Maurice niet alleen fysieke oefeningen, maar vooral hoe stress, overtuigingen en leefstijl enorme invloed hebben op chronische pijn.
De resultaten: weer vrij bewegen
Nu, drie kwart jaar later, is Maurice 80% van zijn pijn kwijt. Hij kan weer wandelen, lange tijd staan en zelfs genieten van een concert.
“Ik ben op vakantie geweest en heb een wandeltocht van 3 uur gemaakt. Eerst kon ik nog geen 200 meter lopen! Ook heb ik een popconcert bezocht waar ik 2,5 uur stond. Dat was voorheen onmogelijk.”
Naast minder pijn heeft hij vooral geleerd om anders te leven:
- Minder stress en piekeren
- Beter luisteren naar zijn lichaam
- Bewuster omgaan met voeding en ontspanning
- Meer tijd voor zichzelf nemen
“Stress is echt vergif. Ik heb geleerd beter voor mezelf te zorgen en dat maakt het verschil.”
Wat kunnen wij hiervan leren?
Het verhaal van Maurice laat zien dat chronische pijn niet alleen om fysieke schade gaat. Het gaat óók om hoe je brein, emoties en leefstijl samenwerken. Veel mensen met een hernia hebben nooit pijn, terwijl anderen juist wel klachten ervaren. Het verschil zit vaak in stress, overtuigingen en conditionering.
Maurice zegt het mooi:
“Vroeger dacht ik bij het lopen: bij die boom gaat de pijn weer komen. En ja hoor, daar begon het. Nu begrijp ik dat dit een patroon was in mijn hoofd. Dat moest ik doorbreken.”
Zijn advies aan jou
Maurice wil anderen graag meegeven:
“Sta stil bij hoeveel stress je eigenlijk hebt in je leven en vraag je af of dat echt nodig is. Zorg goed voor jezelf, beweeg voldoende, sport in clubverband en neem de tijd om te ontspannen. Je lichaam kan zoveel meer dan je denkt.”
